Ad aktarması, bir sözcüğün, ilgili olduğu kavramın yerine kullanılmasıdır. Bu ilişki benzerlikten değil, daha çok parça-bütün, iç-dış, neden-sonuç, yer-insan gibi yakınlıklardan kaynaklanır. İşte ad aktarması örnekleri:
"Sobayı yak da ısın." (Soba, odanın içindeki havayı ısıtır, sobanın kendisini değil. Burada Yer-İnsan ilişkisi vardır.)
"Bütün sınıf ayağa kalktı." (Sınıf değil, sınıftaki öğrenciler ayağa kalktı. Burada Bütün-Parça ilişkisi vardır.)
"Orhan Pamuk'u okuyorum." (Orhan Pamuk'un eserlerini okuyorum. Burada Yazar-Eser ilişkisi vardır.)
"Ocağı kaynat." (Tencereyi kaynat. Burada İç-Dış ilişkisi vardır.)
"Bu kararı Ankara aldı." (Kararı Ankara'daki hükümet aldı. Burada Yer-Yönetim ilişkisi vardır.)
"Yaşar Kemal'i severek okurum." (Yaşar Kemal'in kitaplarını severek okurum. Burada Sanatçı-Eser ilişkisi vardır.)
Bu örneklerde görüldüğü gibi, ad aktarması, anlatımı daha canlı ve etkili hale getirir. Sözcüklerin gerçek anlamları yerine, ilgili oldukları kavramlarla kullanılması, dilin zenginliğini ve ifade gücünü artırır.